Buiten

Toen wist ik het. We moeten veel vaker buiten zijn. Weg vanachter de gordijnen en de geraniums. En dus met een drankje, goede muziek op de achtergrond en zo nodig: lekker weer. Dat zou helpen!

In de maand mei was ik een aantal keren buiten met mooi weer en goede omstandigheden. En, met mij, meer mensen, zodat het ook nog gezellig was. Zo'n dag was prima en prima om eens ongedwongen met nieuwe mensen te ouwehoeren. Zonder dat er problemen ontstaan.
Op Bevrijdingsdag in Leeuwarden raakte ik in gesprek met A.

A. woont in mijn geboortedorp, is ongeacht het seizoen gestoken in een heus 'stappershemd' en mag dan een reeks antieke auto's  voor de deur hebben staan: de beste man is niet gelukkiger dan het moment als hij met zijn mede 55+-ers ergens in de provincie te vinden is met drank en gezelligheid.

Het leuke van A. is dat de onderwerpen van gesprek van links naar rechts kunnen vliegen, maar deze keer sloeg hij de spijker op z'n kop.

"Zie je, hier gebeurt helemaal geen gedonder. Dit moet vaker. Ik heb Italianen in de familie, en die zijn ook veel meer buiten. Die zijn ook veel familiairder. Gezonde sociale controle."

Ik knik instemmend en denk aan de nationale trotsvan de Australiërs, de BBQ.
En we halen nog even de kleine berichtjes aan over nieteerder opgemerkte wietplantages in een portiekwoningen in Leeuwarden, terwijl je er al die tijd naastdineerde en het geval van een gestorven meneer die gevonden werd in een flat,terwijl deze man al drie maanden bij onze lieve heer was.
Niet veel later was ik in Vilnius, voor de European Peoples Party. Naast de trainingen, was daar weer muziek, mensen, een drankje en vooral gezelligheid.

Wie zegt dat de Wii roept? Of The Bold of The Beautiful?