Backpacken.... OK, laten we iets afspreken.

Er bestaat zoiets als het type 'Oz-Experience-backpacker'. Want je kunt zeggen: 'Ik ben in Australië geweest' én 'Ik ben in Australië geweest'. 

Laten we dit afspreken. Lullig dat dit net voordat de Australië freak himself afreist, deze gedachte weer boven komt drijven. Maar dat heeft natuurlijk met afgelopen weekend te maken en mijn nieuwe huisgenoot. En dit moet ik even kwijt.

Ik was afgelopen weekend voor een broodnodig weerzien met Henco en Hanneke, samen met Erik, in Drachten. We hadden elkaar alweer een tijdje niet gezien. We BBQ-en en we praten bij. Zo ook over de Sri Lanka vakantie van H&H waar ze met een groep een rondreis maakten. Er waren foto's. En je merkt dat beide ontzettend hebben genoten. Van alles, ondanks alles. Want je bent wel op vakantie in het buitenland natuurlijk. Er was een meisje in de groep die alsdoor maar klaagde, bleek snel uit het verhaal. 'Sri Lankezen konden niet eten klaar maken', 'Waarom aten ze überhaubt dit eten' en ze leefden zo 2 weken op Pringles.

Op foto's was de bus met chips dan ook zichtbaar.

'Het was een Oz-Experience meisje' vertelde Henco. 'Toen ze in Australïë was te backpacken, deed ze alles met Ozz.' Aha! Een begrijpende instemming van Erik en mij. Wij begrijpen elkaar dan. Oz-Experience is een semi-hippe busmaatschappij (In Nieuw Zeeland: 'Kiwi Experience') die voor jouw bepaald wat je gaat zien en doet getuige het het foldermateriaal het ergste vermoeden: Het is zo porno als de Spaanse playa's. Zo ontzettend GoGo Tours. En dus zó makkelijk, voor de onzekere Nederlanders in een vreemd land far away from home.

Vanmiddag zet ik de boodschappen in de koelkast. Komt er een onbekende jongen de keuken in lopen. Een meisje loopt erachter aan.'Hey! Jij bent...? 'Douwe'. 'Jelmer'. We schudden handen. 'Oohhhhh... jij bent in ....' '...............Australië geweest,' vult Jelmer aan.

De oude buurjongen is uit z'n kamer en was in onderhuur. Ik had het van hem gehoord, van Australië. Maar had de anzichtkaarten met de Operahouse en 'Greets from Byron Bay' de afgelopen maanden natuurlijk al eens opgepikt. En gelezen.

Er ontstaat, vanzelfsprekend, een gesprekje.
Net thuis. Graag terug. Prachtig mooi. Onvergetelijk. Eerst wennen. Alleen de Oostkust gedaan. Vanaf februari. Ik ken haar van Brisbane.
Aha, knik ik instemmend.

Ook ik vertel mijn verhaal. The usual shit: 9 maanden lang. 1999. Ja, dat is al weer lang geleden. Toen was ik 19. Ach, dat valt best wel mee, zo jong. Ja, ook alleen. Etc. Etc.'Wat heb je gezien?' Dit is de meest voorkomende vraag; het is een vraag van het onderweg zijn. Meestal volgt de vraag: 'Waar ga je naar toe'?' Ik vertel dat ik bijna alles gezien heb. Jelmer verteld dat hij slechtst de Oostkust heeft gezien, en dan tot Brisbane. Maar hij wil terug. Voor de rest.

Logisch, want de Australische Oostkust geeft geen goed beeld van het echte Australië. Hoe gevaarlijk ook om dit te zeggen, want wat is dat dan? Dat echte Australië. In ieder geval niet, de stranden en party-places waar de veelal Engels en Nederlandse jongeren hun zuur verdiende of rijkelijk verkregen (bij wel vermogende ouders) geld geven aan vrijheid beperkenden Ozz-experience buschauffeurs, waar je leuk moet (mee) doen. Met 'drinkingames at the beach' en 'Dancing on tables, till early' Totdat het op is, en ze aan het werk moeten. Paprika's plukken, Ananassen of in het suikerriet. Want die groeien er aan de Oostkust. En dat is andere koek. Dus gaat de Oz Experience backpacker klagen, omdat ze zo nu eenmaal zijn opgegroeid. In een klaag land.
We kregen als Nederlanders, die wel eens 'off the beaten track' gingen, een lichte hekel aan de backpacker met een OE instelling. We verafschuwden ze. Ook omdat paps of mams zomaar en zeker gepland, nog eens overkwamen vliegen voor een fly-en-drive van 2 weken met een camper. Foerts! Wat lelijk! Je bent toch zélf weg?

Het zijn vaak ook de meisjes die na 3 weken erachter komen dat zo'n beautycase wel heel veel gesjouw is. En deze prompt weer terug zenden naar Holland. Zo zijn er meer verhalen te vertellen.

Van Sharon die haar Nederlandse vriendje na 3 maanden zag over komen, de gehele reis bekostigd kreeg door haar vader. Die met z'n tweeën voor een weekje gingen kamperen in de Grampians (Melbourne) en dat Sharon het uitmaakte tussen beide. Om stil van te worden. Is dat backpacken?
Of lui die in een 3 of 4 weken de Japanse tour doen: Bus in, bus uit. Vliegtuig in, vliegtuig uit. Overal foto's maken. En thuis na het ontwikkelen bekijken wat je echt gemist hebt. Noem dit geen backpacken. Ik ben in Australië geweest. Juist, maar.. hoe en wat??

Vast kom ik nog nieuwe verhalen tegen, gedurende mijn reis.
Ik zal ze u niet onthouden.