Wat een doorsnee stapavond ontzettend kan verzieken

Zaterdagavond. Poelestraat, Groningen. Het is warm en zwoel en het wil maar niet donker worden. Voorjaar, eindelijk! Natuurlijk stromen de terrassen vol, wie wil er zo vroeg in een stinkend hete kroeg drinken? En dan gaat het mis, goed mis.

Samen met maten vinden we een mooi terrasje. Er valt veel bij te praten, te lachen wat we dus ook doen. Wil het geval dat daar in de verte, iets op komt dagen in een ballenknijpend schaatspak dat dus een paar maatjes te klein is. Een groepje staat er om heen. Sommigen met de hand in de zak. Een ander druk registrerend met een videocam.

Help! Ik zak weg in mijn rieten stoel. Oh nee, gil ik nog! Een vrijgezellenfeest!
Gelukig blijft het gezelschap, zoals het hoort, doelloos rond drentelen en worden we niet lastig gevallen met,…....

Nee: Daar wil ik niet aan denken!
Maar of Pasen en Pinksteren op een dag vallen, komt er nóg een groepje aan. Nu met een jongen, met allemaal meiden, waarvan ik het betwijfel of ze wel eens op een zaterdagavond in de Poelestraat zijn geweest. Hij in een Teletubbypak. En er loopt weer een cam mee.
"Sy sjogge der wat nijmelken út", merken we op.

 Ik verslik me in de kipvleugeltjes die op ons tafeltje liggen en smeek dat ze niet langs komen. En jawel, ‘meneer de ongelukkige’ wordt onze kant opgeduwd, door een meid die wél een sprankje zelfvertrouwen uitstraald. Toch komen ze niet zo ver, en is het tafeltje naast ons slachtoffer van dit culturele trouwverschijnsel. Hij moet een liedje voor de terrasjesmensen zingen.
Oh, wat krijg ik braakneigingen van dit soort acties!

Maar hé, DG. jij hebt immers nooit met zo’n bachelorsparty meegedaan?
Let op: ik ben aardig op de hoogte!

Moeders heeft als hobby bloemschikken en schikt zo voor heel Deinum en verre omtrek bloemen voor de Grote Dag. Ook deze week heeft ze drie opdrachten en ze doet haar best. Nieuwsgierig als ze is weet ze  hoe de bruiloft zich voltrekt én hoe de vrijgezellenavondjes, en dergelijke, zich hebben afgespeeld.

I know something, ey!

En het is zo vaak hypocrisie ten top! Stripacts, pornofilms kijken, naar een parenclub gaan, scoren hoog bij de mannenlijke kant. Een over mijn lijkstratgie is het namelijk: Als je het nu niet doet, dan kan het nooit meer. En de meiden willen de toekomstige bruid zo uitdossen dat ze de aandacht krijgt van de lekkerste mannen. Want dat mag ook niet meer he?!

Het zijn de laatste uitspattingen van alles wat je zelf verkeerd noemt, en bedenkt wat niet meer mag. Best wel vreemd. Zeker als (ik neem moeders trouwnetwerkje als onderzoeksgroep) er binnen een aantal jaar weer wordt gescheiden.

Dan heb je dus voor niets als een Kerstman in de zomer, een Paashaas in oktober of als Superman op koopavond opdrachtjes hoeven te doen.

Een website waarschuwt iedereen die gaat trouwen nog:
Sommige vrijgezellenfeesten speculeren op reacties van omstanders zoals bij het vervullen van opdrachten voor een bizar uitgedoste bruid of bruidegom maar bijna niemand vindt dit tegenwoordig nog leuk en vele uitgaanscentra weren vrijgezellenclubs zelfs.