Bowie op nachtelijk Picadilly Circus

"If your tired of London, your tired of life" is de uitspraak die de stad staande houdt. Het is dan ook onmogelijk deze metropool in drie dagen uit te kleden. Hop on, hop off. Pak de rode dubbeldekker en check all the touristspots.

Mijn London experience begon direct de eerste avond al toen ik met een Mongool, een Australische, een Kiwi en 2 Colombianen de voetjes van de vloer lichten in de Zoo bar in Leicester Square. De dolle avond kreeg een hoogtepunt toen we op David Bowies ‘China Girl’ swingden op het Helios standbeeld van Picadilly Circus.

Onder werkelijk fantastische weersomstandigheden (de toch al vele Ozzies lopen hier laidback op thongs en in hun Quicksilver zwembroeken) laat ik de stad op mij inwerken. Je beleeft hem vooral ondergronds, daar de afstanden tamelijk groot zijn. Of het moet zijn dat de vele parken de stad zo wide spread out maken. Gisteren bracht me naar The All England Lawn Tennisclub, het aardbeien-met-slagroom-paradijs van Wimbledon dus. De dag begon in een totale gekte, tussen zo’n dikke 300 Australiërs de rugby burenruzie tussen Queensland en New South Wales zo intens beleefden, dat ik vermoedde dat de dag totaal weg was. Om 11.00 uur ‘s ochtends, werd er zo geboooohd en geyelld tijdens vol in beeld genomen en bloedneuzen dat het buitenaards leek.

Natuurlijk heb ik de cliché kiekjes al geschoten en maak ik me nu op voor Londens grootste touristtrap, ik kan er niet onderuit, The Changing Of The Guards.