Gebukt onder de beenham

Vriend van het huis W. (ook wel : De Keale Kaartsjeknipper, Spoorloos of de Ouderling) komt met foto’s van de TT op de proppen. Ik had hem in een vlaag gezien, want ik had het te druk met mijn werk onder de hoofdtribune. Zijn eerste opmerking: "Heb jij niet ontzettend last van je rug?"

Hoe raad je het, W.! Hij zag me maar die Beenham omdraaien op een veel te lage tafel.
En dat ook omdat het standhoofd de slome Tempo Team Assen uitzendkrachten van ongeveer 17 jaar niet aanstuurde, werkten collega M. en ik voor 4.

Het werden twee bijzondere dagen (de derde meldde ik af wegens onvermijdelijke rugpijn):
- Ons standhoofd is eigenlijk een heftruckchauffeur,
- Een chagrijnige opa (pa van de vrouw van de baas) verlaat ieder half uur zijn eigen stand en gaat alle andere stands langs om er met nadruk op te wijzen dat er kleingeld moet worden gevraagd en dat de beenham niet in gehakt veranderd (Ga je op je leeftijd niet zo druk maken!),
- De baas zelf komt regelmatig langs en maakt en public ruzie met het standhoofd,
- Tempo Teamers bellen onder hun werk zonder dat daar iets van gezegd wordt,
- Na een dag werken word ik (en de rest) gefouilleerd: we zouden immers geld gejat kunnen hebben,
- De fouilleer miep wordt fysiek kwaad tegen een Tempo Teamer die per ongeluk nog €20,- op zak heeft, terwijl hij het 10 pagina’s dikke protocol niet had gelezen.

Veel gehoorde kreet van ons soort mensen uit L’warden: Wat een kermisklanten. En dat is dus niet positief bedoeld.