Geheim van Leeuwarden wil vol Ahoy

Met stomheid geslagen ging mijn, ontwikkelende journalistieke sensor af: Dit bestaat niet! En dus moet je gaan zoeken.

Mistral is als: "ovenverse chocolade/praline bonbons met een ovenheerlijke hazelnootvulling, gedrenkt in een Dom Perignon ’56 die rechtstreeks uit de pattiserie komen.."
"Klafia was goed, Frans drumde als een jonge god en Christiaan krijgt telkens meer zelfvertrouwen… Oh ja en hij heeft er een mooie beehaa bijgekregen"

Het zijn voor mij onbegrijpelijke reacties op een bijzonder trio.

In Man Bijt Hond kwam een item voorbij wat de naam ‘Het Geheim Van Leeuwarden’ mee kreeg. Dat is natuurlijk interessant: Ik kan me niet voorstellen dat de Friese hoofdstad bijzondere voorvallen kent, die nog niet ontbloot zijn.Toch wel. Moeder Klafia, Vader Jan en zoon Christiaan vormen band: ‘Le Mistral’ ontkenenen een heuze heisa rond hun optredens. Al zijn het er soms maar een 100 man aanwezig, door het enthousiasme lijkt de band een cult status te hebben.

Topnummer is ‘Het Paradijs’ of op zijn engels in de encore van de optredens: ‘Paradise’.
In de interviews wordt al geroepen dat Ahoy het doel is.
De muziek is alternatieve pop, rock, blues en jazz en niet bepaald hoogstaand. Als moeder Klafia Engels zingt, klinkt daar een duidelijk accent door heen:

Aaim in párredaais
ahaaim in páárredaais witsjoe
joe esk mie toe enter de geets of héavun tsoenaajt

Maar dat geeft niet, de intenties blijken (toch) serieus te zijn en het komt goed bedoeld over.

De muzikale familie is in 2002 begonnen en bracht al vier cd’s uit. Optredens beperken zich vooral rond Leeuwarden en omgeving. Ik moet toch maar het ‘Adje-verhaal’ uit mijn hoofd zetten en wellicht een optreden bekijken. Maar dan wel Martha R. mee brengen.