Laitsje om (gjin narsisme)

Freed wie ik mei de laptop yn Swolle. Arjan en ik kletsten by. Fansels wurde der âlde herinnerings ophelle, sûnt de simmer fan 2003. Ik krige in set foto’s dy’t ik op myn skiif sette, fan dagen dy’t foarby binne.

Ik laitsje en hy laket mei. Wy feroarje as de wyn dy’t waait en neat bliuwt it selde.
Alles hat in tiid en in einde is net te oersjen. Fandêr dat wy wille ha, sa lang it kin.