De champagne die appelsap werd

Schandalig. Meer dan een maand geleden postte ik mijn laatste blog. Domweg geen tijd gehad. Het was een achtbaan. Het was…. ja, het was bijzonder om dit mee te mogen maken als oog in de campagneorkaan.

Champagne werd appelsap
Direct na de val van het kabinet vertrouwde ik mijn lijsttrekker al toe: "We mogen in ons handjes knijpen als we in de stad drie zetels houden." Namelijk, als snel bleek dat de discussie in Den Haag allang niet meer ging over Uruzgan, maar over het wel of niet aanwezige vertrouwen. André Rouvoet zette dit helder uiteen bij NOVA, en omdat Rouvoet van de ChristenUnie is, mag hij niet liegen. De PvdA zette de koers uit voor een val, nadat het Irak-debat daar niet toe leidde en omdat de val electoraal gewin opleveren zou.

En so be it. En opnieuw ging het van Tytsjerksteradiel tot Bellingwedde en van Valkenburg tot aan Den Helder over Bos, Balkenende, Uruzgan en Haagse sores.
Bah.

Op drie maart haalde het CDA Groningen niet de gewenste groei (vier, vijf zetels) maar een procent verlies en uiteindelijk twee zetels. Een requiem was gepast. Oorzaken, uitleg, schuldvraag? Later komt dat, de uitslag vormt voer voor onderzoekers, de komende jaren.
Want: speelde landelijk mee? (verlies CDA, SP, groei D’66) en wat betekent de winst van de lokale Stadspartij (Tegen Forum, Tegen Tram). En nu? Ik heb er berusting in. Ik heb vrede gevonden. Ik heb niet meer kunnen doen aan de campagne en gelukkig kreeg ik hier de credits voor.

En ik schreef al die vijftig vrijwilligers:
Beste CDA’ers, lieve mensen,
Geen champagne maar appelsap.Niet het zoet feestelijk, maar het zuur. Met dit onderwerp hoop ik hetteleurstellende resultaat, toch nog met een knipoog neer te zetten.Niet 3, maar alsnog 2 zetels voor het CDA de komende vier jaar. Ik benzwaar teleurgesteld in de opbrengst. Maar hierbij ook de felicitatiesvoor Jan en Anne.

Het is gevaarlijk om nu al conclusies te trekken, daar is dekomende tijd voor. Ook landelijk. Ik doe bij deze wel een oproep om metjullie allen eens een reflectiedag te organiseren, niet alleen om terugte kijken, maar ook om voor uit te blikken. We zijn niet weggevaagd,ook de komende vier jaar is er weer een christendemocratisch geluid tehoren in de Groninger gemeenteraad.

Als campagneleider was ik lang het oog in de campagneorkaan. Enkeleopmerkingen van andere partijen wil ik jullie niet onthouden:
Twee VVD’ers: "Jullie hebben een campagne die erg goed en zichtbaar is, het staat als een huis."
Een Groen Linkser: "Wat een onverdiende uitslag na zo’n actieve campagne"
Iemand van de CU: "Ook wij zijn verbaasd dat de Christelijke stem lijkt uitgestorven te zijn."
Landelijke campagneleider: "Het CDA Groningen heeft een frisse groep mensen en een van de betere campagnes"

Wat mij is opgevallen, en het is opbeurend bedoeld:

*Landelijke, Haagse sores, domineerde gemeenteraadsverkiezingen. Wilders werd volop opgezocht door de media, regeringspartijen verloren, lokale partijen scoorden goed landelijk.
* Wellicht zag het er nxf3g slechter uit, als we ons niet zo zouden hebben ingezet. Ik ken een aantal mensen die nooit CDA zouden stemmen,maar die dat dit keer wel hebben gedaan. Dat is een compliment, maar ook erg hoopvol.
* Maar liefst 50 leden van onze afdeling hebben zich op grote of kleinere schaal ingezet tijdens de afgelopen campagne. Met het campagnehuis als een bijenkorf, de laatste weken, hebben we elkaar ook(beter) leren kennen. Dat stemt hoopvol en is optimistisch, een tone ofvoice die bij onze partij past.
* Weer meer mensen zijn thuis gebleven, de dalende trend werd niet gestopt.
* Stemwijzer.nl is vaak gebruikt om de stem te laten bepalen.

Hopelijk tot snel en nog eens:
Allemaal hartelijke bedankt!

Frisse wind
Afgelopen weekend maakte ik mijn huis CDA-vrij. Sommige spullen gingen naar de stort. Onder andere mijn kerstboom, die tot begin februari nog in de woonkamer stond. Andere spullen gingen naar het archief. Het was een bijzondere campagne, waar ik volop de ruimte kreeg om creativiteit te koppelen aan inhoud. Dus bananen zagen, verven en plaatsen. En chauffeur worden van een Tuk Tuk.

Weg
Germ: "Ik ken je een beetje. Jij zoekt uitdagingen, je gaat weer weg."
Martha: (na een opmerking van mij dat ik weer wat wil sparen) "Je gaat weer op reis, hè?!"
Die verleiding is groot. Zeer groot. Want ik betrap me op een You Tube-historie van filmpjes over Australië en Zuid-Afrika. Maar nee, ik ga niet weg.

Ik heb een huis, werk eindelijk als sportdocent in deze geliefde stad én voel me geroepen om werk te maken om een nieuw reveil binnen het CDA.

Om met Voltaire te spreken:
"Om wijze woorden te willen spreken in een dwaze wereld, is al een tegenstrijdigheid."
Ik lees het zo: Het is de uitdaging om met het hart te spreken en niet alleen met het hoofd.