Over die Turkse jongens

Op zich is het al bijzonder dat de hulpverleners, veelal zelf van Turkse huize, zo open hun gevoelens tonen. Je moet dit signaal wel serieus nemen.

Dan nog wat. Bureau Jeugdzorg hield vandaag een protestdagin Amersfoort en, volgens mijn collega's van Omrop Fryslân nieuws, zijn er dringende problemen ontstaan bij probleemjongeren nu 'Den Haag' wil bezuinigen. Minder geld is ook minder begeleiding door gezinsvoogden. 

Gezinsvoogden worden ingezet bij, bijvoorbeeld, jonge kinderen als ouders er niet meer goed voor kunnen zorgen. Deze problemen kunnen zo maar dreigend zijn, als baby's te weinig voedsel krijgen.

Kortom: een combinatie van problemen bij kinderen en ouders die geen gepaste hulp kunnen zorgen.

Terug naar de Turken. De Volkskrant plaatst op haar website de brief van de Turks-Nederlandse professionals. De conclusie is dat een groeiende groep Turks-Nederlandse jongeren kampt met psychische problemen, vervalt in apathie en vatbaar is voor islamitische radicalisering en afglijdt naar het criminele circuit. Nu zeggen deze hulpverleners dat ze niet naar subsidie hengelen en zelf eerst geprobeerd hebben problemen op te lossen. Maar een gang via de media was onvermijdelijk en een hulpvraag gericht aan de overheid kon niet uitblijven.

Ook in Amersfoort was een roep naar het kabinet. Nine Kooiman, Tweede Kamerlid van de SP,  etaleerde maar weer eens wat de SP onder cliëntelisme verstaat: klagen op een bijeenkomst over jeugdzorg dat er geen hulp is van overheid. Immers: ouders en kinderen klagen zo dat ze weinig begeleiding krijgen. Den Haag to the rescue. "De kinderen zijn aan de goden overgeleverd" volgens Kooiman. Het moest maar niet erger worden.

Eens te meer geloof ik in de verantwoordelijkheid van ouders bij de opvoeding van kinderen. En, hoe gek dat ook klinkt, die verantwoordelijk kan er toe leiden dat je géén kinderen krijgt. Daar mag je elkaar op wijzen. Een heel gevaarlijke uitspraak, eentje die herinneringen ophaalt uit een ver verleden, maar deze zogenaamde vrijheid tot conceptie mag niet leiden tot een gebonden leven van kind dat bestaat uit blijf van mijn lijf huizen, omgangsregelingen, jeugdzorg, etc, etc.

Turkse ouders mogen best eens nadenken of het wel verstandig is om kinderen te krijgen in een Nederland waarin ze zelf niet zijn geïntegreerd. Is dat een gekke opmerking?

Maar dat geldt ook voor de niet-Turkse ouders. Als ik vandaag de media volg, waarin spreekbuizen hun pijlen richten op de overheid en dus ons gemeenschapsgeld, mag je daar als lid van die gemeenschap best een mening overhebben.

Toen ik SP-Kamerlid Kooiman hoorde, ontstond direct de vraag bij mij, wie er dan wel niet verantwoordelijk is voor die verschrikkelijke opvoedsituatie. Een vraag die je bij de SP misschien niet mag stellen. Wellicht bij meer partijen niet. Maar als we daar eens onderzoek naar gingen doen?

 Waarom ontspoort onze jeugd en waarom moeten we met z'n allen meer en meer geld reserveren voor hulp bij gezinnen, extra hulp bij de enorme toestroom van kinderen die naar het speciaal onderwijs gaan. 

Waarom we een uitpuilende groep jongeren hebben die gebruik maken van de WaJong?

Welke invloeden spelen een rol tijdens de zwangerschap bij minder intelligente kinderen?

Kan crimineel gedrag bij kinderen ontstaan tijdens de vroege opvoeding?

Hoe kan ontheemding ontstaan tijdens de ontwikkeling van kinderen?

Hoe ontstaat verslaving bij jonge mensen?

Speelt de culturele achtergrond van ouders een rol van betekenis tijdens een (succesvolle) opvoeding?

Speelt de culturele context van je opvoeding een rol van betekenis bij radicalisering?

Antwoorden op die vragen kunnen je het recht geven om preventief op te treden. Als overheid, maar ook als samenleving. De discussie moet daar over gaan. Niet wat de overheid nalaat, maar wat je had kunnen voorkomen of hoe je het enigszins zelf kunt bij sturen. Daar zijn jongeren immers te kwetsbaar en te waardevol voor.

Durf dat nu eens.

Foto door Juan Encalada op Unsplash

Ik kocht met opzet deze ochtend een Volkskrant, nadat ik vanochtend wakker werd met het radiobericht over Turkse jongeren in Nederland. De Turkse jongens zouden extreem afglijden tot een niveau waarin ze onverschillig zijn ten opzichte van de Nederlandse maatschappij en gevaarlijk gevoelig voor de radicale Islam. Een aantal hulpverleners en insiders luidden de noodklok, nadat zij volgens eigen zeggen bot vingen bij 'de politiek'.

Conclusie van zo'n dagje vol met problemen met kinderen: Den Haag moet meer aandacht schenken, al dan niet met geld. 

En dat is jammer. Immers: baart Den Haag kinderen en strooit Den Haag met problemen zodat er kansarme situaties ontstaan? Het is het failliet van Nederland, dat we al een aantal jaren kennen. Gaat het niet lekker? Dan storten we ons hartzeer uit op het bordje van de Haagse Kamerleden en ministers. Alsof we zelf niet verantwoordelijk zijn.