Deprimerende sandwich

Ik was een paar dagen op Gran Canaria. Erg lekker. Warm weer, zon en duiken in de oceaan. Ik hoef dan verder niets meer. Met een vroege vlucht (6.00 am) vloog ik terug zodat ik op Eindhoven CS een degelijk ontbijt kocht bij de AH to go. Een sandwich, duur, dat wel.
 

Niet de sandwich en de verpakking van de bewuste sandwich uit Eindhoven.

Maar ook deprimerend. "In zo'n land leven we dus", dacht ik toen ik het broodje uit de verpakking haalde. Het omhulsel was gedecoreerd met woorden als 'sleur', 'saai' en 'slaapverwekkend'. Ik moest mijn tanden er nog inzetten maar de poging was bijna gelukt mijn dag te verprutsen. Toch lukte het niet. Het broodje was duur, maar lekker. En over die afschuwelijke zin zou ik een dit blogje wijden.

Dit stond er:
"Pas op! Als de dagelijkse sleur te groot is, kan je schrikken van de nieuwe smaaksensaties."
En op de andere kant

"'s Ochtends als je opstaat weet je het al, dit wordt een slaapverwekkend saaie dag."

Bah, wat een negativisme. Eigenlijk moet je nooit een sandwich bij de snelle Appie halen, dan heb je die insinuaties ook niet.

Dan heb je weer behoefte aan het buitenland, na die sandwich terreur.